selflove isn't selfish

Laatst deelde ik een post op mijn instagram over zelfliefde, en hoe belangrijk dit eigenlijk is. Natuurlijk, zoals dat gaat op internet, kreeg ik al snel een reactie: “Alsof de wereld nog meer narcistische dikke nekken kan gebruiken. In plaats van jezelf graag te zien zou je beter je tijd steken in anderen.” ** slik **.

Had deze man gelijk? Is zelfliefde en self-care dan zo egoïstisch? Narcistisch? Zouden we eerst al onze energie en liefde in anderen moeten steken alvorens we het verdienen om ook even aan onszelf te denken? Ik ging ermee aan de slag. Reflectie na reflectie, research na research, … en weet je waar ik achter kwam? Zelfliefde en selfcare is juist hetgeen wat ons meer energie en liefde aan anderen kan doen geven. SAY WHAT NOW?! Read that again. ZELFLIEFDE ZORGT ERVOOR DAT JE JUIST MEER LIEFDE AAN ANDEREN KAN GEVEN.

Om de eerste “echte” blog te starten, zal ik alvast meteen met de deur in huis vallen en deze eerste selflove/ selfcare statement: Selflove isn’t selfish.

Denk eens na: wanneer je jezelf haat, om welke reden dan ook, hoe vaak ben je dan in gedachten met jezelf bezig? Hoeveel energie vraagt het van je om jezelf steeds neer te halen, te bekritiseren? Wanneer je batterijen helemaal leeg zijn, en je hebt geen druppel energie meer om te geven. Kunnen we anderen dan echt blijer, gelukkiger maken en hun de liefde geven die ze verdienen?

Juist door onszelf graag te leren zien, gaan we meer mental space hebben voor anderen. Juist door even tijd te nemen voor onszelf en onze batterijen op te laden, gaan we meer energie kunnen geven aan anderen.